Afgelopen zaterdag viel het Summa magazine bij alle medewerkers op de mat.Dit magazine bevatte deze keer een column van mijn hand. De column was getiteld: " Student, u bent mijn boterham, ik zal hem smeren." De inhoud is hieronder te lezen.

Die wijze woorden werden een tiental jaren geleden uitgesproken in een onderwijssketch tijdens een jaarafsluiting. Diverse onderwijsgevenden stonden te lachen met een glas in de hand. Anderen zag ik in overpeinzing. Onderwijsgevenden hebben een zwaar beroep. Vaak een eenzame baan. Een klus waar je elke dag een aantal one-man shows geeft voor een wisselend publiek. Uitdagend, vermoeiend en soms topsport .

Als het slecht gaat met een groep, moet je dat veelal in je eentje dragen. Je collega's houden de schijn op dat ze kunnen lezen en schrijven met die klas. En misschien is dat ook wel zo, maar toch. Er rust een taboe op al te grote eerlijkheid. Je hebt het rituele gemopper in een docentenkamer, maar dat is iets anders dan toegeven dat je er niet meer uitkomt. Ik heb collega’s gezien die er niet meer tegen konden, naaste collega's bij wie ineens de rek eruit was als bij een oude sok. Dan heb je de ene klas overleefd en stoomt de volgende alweer binnen. Je kan je niet verstoppen, er is geen dekking. Het publiek in de klas is in de loop der jaren veranderd. Mondiger, veeleisend, korte spanningsboog en dito lontje. Vaak continue verbonden met het Internet. Berichten via What’s app, Instagram en Facebook vliegen in de rondte.

Bij een andere roc trof ik onlangs een aantal onderwijsgevende 50 plussers. Ze spraken enthousiast over mogelijkheden om hun lessen te larderen met gratis in te zetten onderwijstools via het Internet. Een enthousiaste collega met enige ervaring op dit gebied had hen die aangereikt. In een klein groepje waren ze aan het experimenteren met mindmaps, kruiswoordpuzzels, memory, enquêtes , foto en videobewerking op het Internet. Het resultaat werd via linkjes in de elektronische leeromgeving van het roc vrijgegeven voor studenten. Ze waren verrast door een publiek wat het onderwijs via deze bij-de-tijdse aanpak kon waarderen. Student, U bent mijn boterham, ik zal hem smeren….